Pakistan 2025
2025 yılının kavurucu yazında, 15. Kurban organizasyonu kapsamında Sadakataşı Derneği olarak “Kurban kardeşliği yaşatır” dedik ve bir kez daha yollara düştük. Rotamız bu kez; bereketin ve yoksulluğun iç içe geçtiği, gözlerin umutla dolduğu kadim topraklar: Pakistan.
Bayramdan günler önce planlamaları yaparak sekiz kişilik ekibimizle Pakistan’a gitmek için çalışmalara başladık. Kurbana az bir süre kala, Pakistan ve Hindistan arasında savaş hali meydana geldi. Süreç içerisinde sürekli görüşmeler yaparak gitme kararı verildi ve yola çıkıldı.
İstanbul’dan yola çıkarken içimizde hem bir görev bilinci hem de tarifi zor bir heyecan vardı. Bu yolculuk sadece et dağıtmakla kalmayacak; kalplere dokunacak, dualarla karşılanacak, yorgun ama huzurlu dönecektik. Uçaktan indiğimizde bizi saran sıcak hava değil, gülümseyen yüzler, samimi selamlar ve içten “hoş geldiniz” lerdi. Çünkü bizi oraya götüren sadece kurban değildi. Pakistan’da milyonlarca yetim bulunmaktaydı ve bu yetimlerin yüzünü güldürmekti asıl amacımız. O an anladık ki burada beklenen sadece kurbanlık et değil, bizatihi kardeşliğin kendisiydi.
Kurban kesim ve dağıtım çalışmalarımızı Pakistan’ın farklı bölgelerinde, ihtiyaç sahiplerine ulaşacak şekilde organize ettik. Toplamda 1022 hisse kurban, titizlikle, İslami usullere uygun şekilde kesildi. Her bir kesim alanında, başında dualar edilen hayvanlar, adanmış gönüllerle Allah rızası için kurban edildi. Bu sadece bir organizasyon değil; bizim için bir ibadet, bir sadakat imtihanıydı.
Bir yanda yetim çocukların sevinçle göz kırptığı kamplar, diğer yanda kurban poşetini alırken gözyaşlarını tutamayan yaşlılar... Her bir dağıtım noktasında ayrı bir hikâyeye tanık olduk. Öyle anlar yaşadık ki, kelimeler kifayetsiz kalıyor. Bir kadın, aldığı kurban etiyle evine koşarak sevinçle gitmesi, yetimlerin bayram sevincini en iyi şekilde yaşaması ve insanların Türkiye’den geldiğimizi öğrendiklerinde yüzlerinde oluşan sevinç ve sıcaklık, bizlere ayrı bir heyecan kattı.
Çalışmalarımız sırasında yerel partner kuruluşlarımızla omuz omuza verdik. Onların rehberliği ve desteğiyle en ücra köylere kadar ulaştık. Yollar kimi zaman çamurlu, kimi zaman dikenliydi; ama oraya ulaşınca aldığımız dualar her zorluğu unutturuyordu.
Pakistan’ın yoksulluğu derin, ama insanları bir o kadar vakur ve misafirperver. Kurban eti poşetini alırken bir elin titreyerek uzandığını gördüm. Göz göze geldik. Sadece teşekkür etmedi; “Kardeşim” dedi. İşte o anda, coğrafyaların, sınırların, dillerin ötesinde bir şeyin gerçekleştiğini hissettim: Kurban, sadakate dönüştü. Et, sofraya değil; aradaki mesafelere köprü oldu. İnsan insana dokundu.
Sadakataşı Derneği olarak bu yıl Pakistan’da gerçekleştirdiğimiz 1022 hisse kurban kesimi ve dağıtımıyla sadece ihtiyaç sahiplerine ulaşmadık; aynı zamanda ümmet bilincine, paylaşmanın gücüne ve insanlığın ortak vicdanına da bir kez daha şahit olduk.
Dönüş yolculuğuna çıktığımızda gözlerimizde yorgunluk, kalbimizde huzur vardı. Çünkü biliyorduk: Kurban bir ibadetten çok daha fazlasıydı. o, sadakatti. o, kardeşlikti. o, dualarla örülen bir yolculuktu.
Cevdet Hasbal
